Dün akşam nihayet 2012 Oscarlarında En İyi Yabancı Film dalında ödül kazanan A Separation'ı (Fars. Jodaeiye Nader az Simin) izleme fırsatı buldum. Asghar Farhadi'nin yönettiği 123 dakikalık filmin başrollerinde Peyman Moadi ve Leila Hatami var.
Film bir ayrılık hikayesi ile açılıyor. Boşanmak ve İran'dan kurtulmak isteyen Simin, ülkesinde kalmak için Alzheimerlı babasını, boşanmamak için kızının velayetini öne süren Nader çevresinde dönen filmin esas konusu ise Nader'in babasına bakmak için tuttuğu kadın ile arasında yaşadıkları nedeniyle kadının çocuğunu düşürdüğünü iddia etmesi ve bunu mahkemede ispat etmeye çalışması.
Hiç lafı uzatmadan, öncelikle filmin 8,6 IMDb puanını ve gelmiş geçmiş en iyi filmler listesinin 68. sırasını kesinlikle haketmediğini düşünüyorum. Sinema sektörüyle çok içli dışlı olmayan ben bile ilk 100'ün içine almamaya yetecek kadar iyi film biliyorum. Oyunculuklar gerçekten mükemmele yakın, yan karakterlerin az süre almalarına rağmen içleri dolu ancak yine de bu hiçbir filmi bence iyi yapmaya yetmiyor.
Eminim birçokları filmin detayına inip ne kadar başarılı olduğunu, sinema tekniklerinin ne kadar mükemmel işlendiğini anlatacaktır. Doğrudur da. Ama iş Oscar kurumuna, Amerikalılara ve bir İran filmine gelince, politik doğruculuktan ve gözleri kör eden oryantalizmden bağımsız olarak değerlendirmemin imkansız olduğunu söylemem gerekir.
Yıllardır avukatlık dizisi izleyen insanlarız. Boston Legal, Law and Order, The Practice, The Good Wife bunlardan hemen aklıma gelenler. Her bölümde bizi birden fazla kez ikilemde bırakıp, duygularımızı yok sayıp, tüm felsefemizden ödün vermemize neden olan olayları anlatıyorlar. Ancak hiçbiri -tabii ki, bu kadar el üzerinde tutulmuyor.
Ben Oscar komitesinde, "bu sene siyahilere Oscar veriyoruz" samimiyetsizliğinin bir benzerinin yaşandığını düşünüyorum. Zira filmde Roma Hukuku ilkeleri anlatılsa, duruşmalar mahkeme salonunda görülse, kadınlar başları açık olsaydı herhangi bir film olmaktan öte olduğu düşünülmeyecekti.
Nedense Oscarlarda mesajlar hep kör gözüm parmağına şeklinde verilir. Nazi Almanyası anlatılırsa Oscar ceptedir, engelli insanları konu alanlar hep bir adım öndedir. Bu film için de farklı bir şey sezemiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder